ORNAMENTUM est

ORNAMENTUM est
ORNAMENTUM est
quod corporis ornandi et venustatis gratiâ paratur, l. argum. §. Ornam. cum §. seq. et leg. Ornamentor. 37. ff. de aur. et arg. mund.
Differt a Veste, quia haec necessitatis ac utilitatis causâ habetur et in victu est l. victus ff. de verb. signif. Ornamentum vero neque necessitatis neque cultus gratiâ est, sed ut ornatius sit corpus: unde non solum cultui et vestitui, verum etiam ipsi quandoque corpori accedit, cuiusmodi sunt, Armillae,
Inaures, Gemmae, Margaritae, Annuli, (signaturiis exceptis) Vittae, Mitrae etc. d. l. argum. §. Ornam. Quibus rebus neque corpus induitur, neque cultum redditur, sed exornatur tantum: adeo ut etiam matrona nuda, quae corpori vittas, armillas, inaures gemmasve apposuit, hôc modô ornata dici possit, d. l. A Mundo etiam distinguitur, ut qui corporis venustati inserviens, illud mundius tantum nitidiusque reddit: cuiusmodi videri potest Balnoum, Unguentum, Speculum, Pecten et similia munditiei corporis inservientia, d. l. Graece Καλλωπίσματα; quibus addenda, Purpurissum, Stibium, de quibus fucis Polin. l. 23. c. 4 et Plautus Mostellar. Act. 1. Scen. 3. Vide Calvin. Lex. Iurid. IN l. 4. c. de Fideiussor. l. 10. Ornamentum sacrum, sacrum Aerarium denotat: Et si inventas apud dignos pecunias fiscales exegerit, et sacro Ornamento intulerit, licitô iure sibi in singulas libras seu solidos pro solatio retineat. Graeci Βεςτιάριον, Vestiarium, appellant, ad l. 2. C de fisc. vel resp. Vide infra. Apud Iul. Capitolin. in Pertinace, c. 8. ubi de comodo mentio, vox Ornamenta arma gladiatoria designat, Salmas. Not. ad Tertull. Certe Ornamenta Gladiaterum, Suetonio in Tito c. 9. et Senecae praefat. l. 4. Natur. Quaest. τὰ ὅπλα sunt, i. e. arma; ut Viri docti observârunt. Ornatus Livio, l. 9. Campani, ab superbia et odio Samnitium, gladiatores, quod spectaculum inter epulas erat, eô ornatu armârunt, samnitiumque nomine appellarunt. Solino ornatura, ubi de Trittanno c. 1. Varro in relatione prodigiosae sortitudinis, annotavit Trittannum gladiatorem ornaturâ Samnitum fuisse etc. Ubi ornaturam, idem esse, quod armaturam, docet Salmas. ex illo Plinii, de eodem, Tritannum in Gladiatorio ludo Samnitum armaturâ celebrem, Exercit. suis ad Solin. p. 35. Iumenta autem ornata dicuntur, o. 58. ff. de aedil. Edict. i. e. instrata, frenisque ephippiis ac phaleris instructa, Calvin. ubi supra. Quô sensu ornatum elephantum, dicit Corn. Nepos Vitâ Annibalis c. 3. etc. Aliam notionem vocis vide supra in Agalma.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • ORNAMENTUM Sacrum — in l. 4. Cod. de discuss. Ε᾿ὰν οὖν ἑυρὼν παρά τισι χρήματα δημόσια ὁ Λογοθέτης ἀνύσῃ αὐτὰ καὶ εἰς τὸ θεῖον ornamentum εἰσκομίσῃ: Sacrum est aerarium, seu, ut Recentiores vocârunt, Sacrae Largitiones; quae Erogationes quoque dictae, Cod. Theodos.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • GESMINUS — Gall. Iasmin, floris nomen eximii, de quo sic Fr Pomey, An cerni flos potest isto tenuior? Vix mole violam. An candidiorem reperias ullum? Nivem et lac adaequat candore. Ecquis autem suaviorem olfaciat? Nequaquam ambaris et mosci aeque suavis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PRAETEXTUM — apud Senecam, Ep. 71. Sed Cn. Pompeius amittit exercitum: sed illud praeclarum Rei publicae Praetextum, optimates unô praeliô profligabuntur: ornamentum est. In Glossis, παρυφὴ, praetextum, quod ad extremam oram adsutum est. Hosych: παραςτροφὴν… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FREDA — apud Monachum Altisiodor. A. C. 840. ornamentum est vel umbraculum, quod feretris et capsis S S. superponebatur …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PHRISUM — in Chron. Casinensi l. 3. c. 58. Planetam purpuream, cum phriso et cum aquila e margaritis contexta, ornamentum est in vestibus, quod Italia Freggio, Guarnimento et Ornamento vocant, Dominic. Macer Hierolex. Alias Frisum, uti ex Leone Ostiensi, l …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ornement — [ ɔrnəmɑ̃ ] n. m. • 1050; lat. ornamentum 1 ♦ Action d orner; résultat de cette action. ⇒ décoration. L ornement d un salon. Les chandeliers ne sont là que pour l ornement, ils ne servent pas. Arbres, plantes d ornement. ⇒ ornemental, décoratif.… …   Encyclopédie Universelle

  • INAURES — ornamentum aureum, cuius apud Vett. usus, qui tamen hodieque apud alios non plane obsolevit. De eo sic Isid. Orig. l. 19. c. 21. Inaures ab aurium foraminibus nuncupatae, quibus pretiosa gener a lapidum dependuntur. Harum usus in Graecia: puellae …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FASTIGIUM — in Glossis ἀέτωμα, Gallis Feste, unde Festagium etc. Omnia enim aedificiorum tecta, apud Vett. aut erant plana, aut fastigata: et quidem in Graecia, Asia, et toto pene Oriente, aedium privatatum tecta plana fiebant; aedes vero sacrae culmen, et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ABACUS — I. ABACUS ,mensa in qua vasa et pocula ad cenam reponi solita. Glossae vett. Abaci delfica, Μηνιςέριον. Glossae vett. MSS. Corbeienses, Abacus vel Abax pars capitelli, vel tabula lusoria, vel mensa marmorea in qua antiqui mittebant calices.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ANNULI — originis incertae; fabulae illorum vetustatem a rupe Caucatea repetunt et Promethei vincula eo detorquent. Troianis certe temporibus usum Annuli fuisse ignoratum, Plinius affirmat, hâc ratione ductus, quod Homerus eorum nullam fecerit mentionem,… …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”